We hebben ze allemaal: vooroordelen. Sneller dan je misschien zou willen, zeggen je gedachten vaak al iets over een situatie, een persoon of een gebeurtenis waar je mee te maken hebt. Dit stemmetje in je hoofd neemt zoveel ruimte in, dat het lastig is om er niet naar te luisteren. We laten ons beïnvloeden door slechte en goede ervaringen en dit bepaalt mede onze acties. Wist je dat dat bij je hond ook zo gaat?
Ik zal een paar voorbeelden geven. Enige tijd geleden komt er een cursist het veld op, loopt naar haar plaats en bereidt zich voor op de les door het kleedje neer te leggen en de voertjes uit de tas te halen. Normaal gesproken komt er ook nog een speeltje bij, maar dit keer aarzelt de cursist om deze tevoorschijn te halen. Na een kort vragenrondje gaan we aan de slag en komt het speeltje uiteindelijk toch uit de tas. En wat gebeurt er? Er wordt gelachen in de groep. Een oordeel vanuit de ervaring van de vorige les: toen hebben we het gehad over het gooien van stokken en de gevaren die er achter schuilen.
Nagedacht over de les
Deze cursist heeft daar over nagedacht en een speeltje gekocht zoals hier onder in de afbeelding. We gaan aan de slag en haar hond vindt het speeltje geweldig! Het is een super en vooral ook veilige beloning. Ik vertel de cursist dat ik blij ben ze heeft nagedacht over het gesprek van vorige keer en dat ze daarom dit ‘ding’ heeft gekocht waar de rest van de groep zo om moest lachen. De hond vindt het overduidelijk geweldig. En toen was het stil in de groep. Het oordeel over het speeltje was bijgesteld.
Enge hond
Een ander voorbeeld waarbij een vooroordeel werd bijgesteld: na de eerste privéles mag een cursist de volgende keer deelnemen aan de groepsles. De cursist vraagt wie er allemaal nog meer in de groepsles van volgende week zitten. Ik noem de namen van de deelnemend honden, met de leeftijden erbij. Waarop de cursist vraagt: ‘wat voor rassen zijn het?’. Ik weet dat niet uit mijn hoofd van elke hond. Een week later is het zover, de groepsles. De cursist komt het veld op en blijft verschrikt staan. Er staat een pup op het veld die er in haar ogen uitziet als een ’enge hond’! De cursist wil echter wel erg graag meedoen met de les en gaat met enige afstand aan de slag. Aan het einde van de les vraag ik de cursist hoe ze de groepsles heeft ervaren. Ze vertelt eerlijk dat ze was geschrokken aan het begin van de les. De ‘enge hond’ blijkt echter helemaal niet zo eng te zijn en ze haar vooroordeel over dit hondenras ter plaatse bijgesteld.
Laat je hond zijn oordeel bijstellen
Vooroordelen zijn menselijk, en je kunt er zelf iets aan doen. Kijk maar naar bovenstaande voorbeelden. Ook bij je hond komen reacties uit vooroordelen voor. Vinden we dit bij mensen heel gewoon, bij onze honden hebben we juist de neiging om dit meteen te corrigeren. ‘Doe normaal ‘ is een veelgehoorde kreet als een hond begint te blaffen naar een auto, hond, persoon of wat dan ook, zonder dat wij daar aanleiding voor zien. De aanleiding hier is echter ook een vooroordeel, net als dat wij mensen dat kunnen hebben. ‘Normaal doen’ is dus eigenlijk wat hier precies gebeurt.
Geef je hond de tijd om zijn oordeel bij te sturen en help hem daarbij. Vergroot de ruimte en oefen in gecontroleerde situaties. Zo kan de hond weer zelf leren om na te denken. Dit geldt niet alleen voor spannende situaties maar ook voor iets wat de hond juist mega leuk vindt: bijvoorbeeld samen naar het bos, het tegenkomen van de buurvrouw die altijd een lekker koekje geeft of het spelen met een andere leuke hond. De eerste reactie kan vanuit een vooroordeel zijn, dus vanuit een eerdere ervaring. Geef je zelf én je hond de kans en de tijd om dit bij te stellen. Zo blijven jullie samen steeds weer bijleren in alle situaties!
Wil je meer weten over dit onderwerp, loop je zelf tegen een vooroordeel aan of heb je vragen? Neem contact met ons op of stel je vraag voor of na de hondentraining. We helpen je graag!